Nefsi Müdafa Şiiri - Hacı Ahmet Çabuk

Bu şiirler sadaka, ödenmeyen fitresin.
Ellerin alışsa da, bari için titresin.

Kahrına kılıf bulan, çıplak sarar acıyı.
Seninle mutlu olan, mumla arar acıyı.

Sivrilttim kalemimi, sen deldikçe sözünü,
Kiracıların silsin, yaş geldikçe gözünü.

Bu sözlerim kabaysa incelik gururundur.
Sen çıkardın yangını, öncelik gururundur.

Hayallerimiz artık ayrılık budalası,
Asıversen boynuna "satılık" tabelası.

"Sahibinden, temiz" de, belki bir alan olur.
Onlar gerçek oldukça bu sevgi yalan olur.

Sınır ihlâli yapan aşksız bir mülteciyiz.
Sahte umutlar basan sahte gazeteciyiz.

Hazırla yalanları, son baskıya yetiştir.
Geride kalanları git eski'ye yetiştir.

İçimdeki ateşi hiç bir şey söndüremez,
Hiç bir öpücük seni hayata döndüremez.

Şimdi nokta koyduysam, artık bitti bu defa.
Ben bu aşka kıydıysam, bil ki nefs-i müdâfa.