NEFS İLE SOHBET 3
Dedim, ey nefs! Neden aymaz ki özün?
Dedi; hülya tatlı, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Neden doymaz ki gözün?
Dedi; dünya tatlı, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Aklı avutuyorsun,
Dedi; çok umutlu, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Kalbi uyutuyorsun,
Dedi; o çok mutlu, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Hayret, dara düşmezsin!
Dedi; gönüldeyim, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Zahmet, zora düşmezsin!
Dedi; hep eldeyim, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Sen asla bıkmaz mısın?
Dedi; riyayım ben, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Hiç gönül yıkmaz mısın?
Dedi; rüyayım ben, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Pir-î Fânî aydı bak,
Dedi; kalbi paktır, ondandır belki!
Dedim, ey nefs! Ebediyen caydı bak,
Dedi; yolu Hak’tır, ondandır belki!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
12.09.2024 – KAPAKLI
Kayıt Tarihi : 12.9.2024 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!