Oturur, dünyayı tek başına yer
Kimseye bir ekmek bölmeyen nefis.
Amelsiz, şükürsüz cenneti ister
Kullukta haddini bilmeyen nefis.
İşleri yolunda gitmezse şayet
Dökülür dilinden hemen şikayet,
Hâlinde bulunmaz sabır ve gayret,
Kaşlarını çatıp gülmeyen nefis.
Ya günah peşinde yahut bir fesat,
Yoktur şeytanlarda ondaki inat,
Dengeyle işlerken bütün kâinat
Bir türlü hizaya gelmeyen nefis.
Karaya beyaz der, beyaza kara,
Kendi rızasıyla girer zarara,
Sonunda bağlanır hüküm karara,
Kıssadan hiç hisse almayan nefis.
Hayatı hep hayâl ve manyetizma,
Para, mevki, makam, şöhret, karizma,
Lezzetle beslenen bir organizma
Ölmeden ölmeyen, ölmeyen nefis.
Kayıt Tarihi : 27.4.2024 05:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
