Her insanda bulunur, kesin nefs-i emmare!
Bi-şer denir âdem’e, budur buna emare.
Onunla imtihanda; nebi, veli ve avam,
Kulları eder helak, sokmaz ise tımara!
Azıcık yüz bulursa; “pes” dedirtir Yusuf’a!
Uyarsan arzusuna; uğrar iman küsuf’a!
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta