Nefs'i Arayış Şiiri - Yunus Özerdem

Efkarı dağları deler, kızılcık şerbetinin
Bir yol kıvrılır upuzun, karlı bedeninin
Dumanında, bulut bulut hayal vadisinin
Yatar yürek sesim, rüzgar mırıltısında

Rüzgar gülü, düşlerin irem bağlarında
Saklar ruhunu türküm, taşında, toprağında
Kuş dili ile söylenen, bir halk masalında
Rüyaları yakalar gönlüm, uzak diyarlarda

Vur duvula tokmağı, püskülleri savrulsun
Uçur eteklerini, yavru ceylan kaçışsın
Tiz sesin vadilerde, melodiye karışsın
Göğe çevir yüzünü, güneşle ışınlansın

Başpınarın tütsüsü, şu çamlara karışır
Kayıp çoban nefesi, medoşlara ulaşır
Çağlayan ak hatun sesi, anamı çağrıştırır
Dize gelir Beşparmak, yüreğimle barışır

Ben nicedir yollarda nefsimi arar oldum
Kültürleri karıştırdım bir umut karar oldum
Açtım ruhum doğaya kendime yarar oldum
Dünyadaki insana meyledip şaşar oldum