Musallat kılınmış insana, ta baştan.
Kurtulmak mümkün değil ondan.
Yürütür insanı eğri-büğrü yoldan.
Nefs dedikleri, bir koca belâ imiş!
Taşa söz geçer, nefse geçmez.
Doğruyu yanlıştan hiç seçmez.
Yaşı yüze varsa, dünyadan geçmez.
Nefs dedikleri, bir koca hevâ imiş!
Bin yaşayacak gibi, uzaklara bakar.
Önünü hiç görmez, tuzaklara basar.
Cehenneme giden kızaklara yatar.
Nefs dedikleri, bir koca hile imiş!
Dizginlemek istersen onu, Allah’a dayan.
Uyan deli gönlüm, derin uykudan uyan.
Söz dinlemezsen eğer, kalırsın yayan.
Nefs dedikleri, bir koca çile imiş!
Taha Nur
Kayıt Tarihi : 20.9.2004 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taha Nur](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/20/nefs-dedikleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!