Nefs.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Nefis yedi başlı bir ejderhâdır,
Hâlâ niye dostun sanarsın Gönül;
Benliğin Hakk sırrı yazan levhâdır,
Terbiye edersen tanırsın Gönül..

Nefsi Emmâre'de hırçınca attır,
Şirkte ve günâhta arzu sürattır,
Sûre Yusuf elli üçten murattır,
Asıl hasımınken kanarsın Gönül..

Nefsi Levvâme'de pişmânlık yârdır,
Kıyâmet Sûre'si iki de vardır,
İdrâk ettin imdi günâhlar nârdır,
Şuûr var yine de banarsın Gönül..

Nefsi Mülhime de Şems Sûresinde,
Yedinci - onuncu âyet içinde,
İlhâm, feyiz var da Şeytân peşinde,
İlâhi Aşk başlar yanarsın Gönül..

Nefsi Mutmainne, Fecr yirmi yedi,
Ey Rabb'ine mutî olan nefs! dedi,
Râzı ol! Ki olsun, kurtul ebedi,
Huzura, tatmine kanarsın Gönül..

Nefsi Râdiye ve Nefsi Merdiyye,
Fecr Sûresi'ndeki yirmi sekizde,
Sen râzı Hakk râzı, daha tasa ne?
Lütfu hoş kahrı hoş anarsın Gönül..

Nefsi Kâmile'yse olgun, sâfidir,
Ahlâkta çok yüce makam, terfidir,
Hâs, sâlih kullardır; Adem kâfidir,
Aşk sırrına erdim sanırsın Gönül...