Nefs Şiiri - Halit Korkmaz

Nerden gelir, nere gider, ne ölçer-
Bir nefsim var, o ektirir, o biçer;
Güdüleri dürtüleri içime,
Ustalıkla işleyerek rol biçer.

Kader midir, mucize mi, belâmı-
Silkinirim, kurtaramam yakamı,
Tam teçhizat kuşanıp da ringlerde,
Nice yiğit yerde buldu endamı.

Ne ihsanda ne inkârda ne şerde-
Mümin miyim münkir miyim mahşerde!
Bunca rüzgâr kasırgalar estirir,
Sallandırır ruhumu perde perde.

Heva, heves, arzu ile yaşamak-
Parmaklıklar ardındaki kaçamak,
Mahkumların hürriyeti zindanda,
Asil mevzu gardiyanla dost olmak.

Bilim ile felsefede yol almak-
Varoluşta parmak izi aramak,
Kadim çanak biriktirir içinde;
Nice Tanrı nice dinden oyuncak.

Görünmeyen, bilinmeyen, hakîkat-
Alışkanlık ve taklitler barikat,
Gerçek olan duygu, duyuş, ahlâkta,
Tarîk oldu tahribata târîkat.

Cevher, fikir, akmalı donmamalı-
Zikir hak gaspında hatırlanmalı,
İnsan, fırlatılmış babadan bir su,
Düştüğü yer bilime din olmalı.