Nefs Şiiri - Altan İlhan Arslan

Sonsuz karanlık varsa kalbinin içinde
Dünya gözüne mi değer? Gün batarsa batsın!
Işığını saklıyor, sakınıyor; âlemin Nûranı
Şerh içinde yaşayan, soluk alan canından.

Bahtı açık, sanki gelmeyecek sana mevt
Ya bahtı karalar ne yapsın?
Layık olduğunu sandığın mevki demidir kudret
Ne senindir ne benim! Rab’bındır emanet.

Ey! Günahı gözünde uluyan,
Bir mum gibi eriyen can damıdır kabahat?
Gözün şahmıdır ki, helal gibi bakarsın?
Tahtını sallayacak âlemdeki hakikat.

Görmediğin ışık sana tenin kadar yakın
Gözünde sandığın ruhundadır seceat.
Sen nefsiyle cihad eden, ancak sanadır hidayet
Sanadır! Açılacak kapısı, Makam-ı Cennetin.