Nefretistan Şiiri - Burhan İşiyok

günboyu öfke üretiyorlar
nefret konuşuyorlar
bunun çeyreği kadar
barış konuşsalar
ekmek üretseler
İyilikten bahsetseler
şimdi taş demir beton bile
çiçek açmıştı
şimdi altımız yanımız üstümüz
gökkuşağı olmuştu

nedense gülüşü itirazı sevmiyorlar
demek ki onlar
başkasının hüznüyle mutlu oluyorlar
gülüşü bile çok görüyorlar insanlara
çünkü barışta gülüşte
ekmek herkese
savaşta kinde birkaç kese