Nefretin en karanlık Ülkesi 2

Ölüm orucu tutturdular nefretin en karanlık ülkesindeki hücrede
Orucumu sevginle bozdum
Hayata aşkımız sayesinde tutundum…
Bir boşluk buldum, belki ilahi bir güç yardım etti
Kim bilir belki cezam sona erdi… firar ettim…
Ülkeme döndüğümde her taraf kapkaranlıktı
İnsanlar huzursuz, mutsuz, sevgisiz, en önemlisi aşksızdı
Koşar adım sana geldim…
Lanet olsun… sonumun başlangıcı…
Seni bir başkasının yanında görmek, artık onun olduğunu bilmek bitirdi beni
Senin bana olan sevgin beni hayatta tutmuştu, başkasına verdiğin aynı sevgi öldürdü beni…
Öğrendim ki ben sürgüne yollandıktan çok kısa bir süre sonra onun kollarında kendini bulmuşsun
Artık o adamın kadını olmuşsun, hem de benim hiç olamadığın kadar…
Ayrılığın acısı yeni çağda bir yıl bile sürmüyor demiş büyük şair..
Haklıymış…
Artık sen yoksun, bende eskisi gibi olamayacağım…

(Datça, 14.02.2009)