Nefretimin Namlusu Şiiri - Volkan Yoruç

Aslında o an kendimi kaybetmiştim
Gözlerim ateşden bir çemberdi
Dilim yılanlardan da zehirliydi
Seni eritmiştim
Seni binlerce kez öldürmüştüm
Kendimi aslımdan da uzak hissetmiştim
Seni tüm gerçekliklerden de uzağa fırlatmıştım
Benliğimden çıkarken senide ezmiştim
Şimdi pişmanım
Arzın merkezine inmekteyim

Al da beni vur duvarlara
Çok pişmanım

Binlerce kez yak beni
Çok pişmanım

Cehenneme gider gibi
Çok pişmanım

Affet beni
Çok pişmanım

Yürüdüğüm yollar artık bitmez bende
Yanımda yoksun ya
Gördüğüm rüyalar kabusa büründü
Benden gittin ya
Hayaller bile uzak bana
Beni artık sevmiyorsun ya

Aslında o an kendimi kaybetmiştim
Sözlerini kulaklarıma yasak etmiştim
Gözlerime senden yana mühür çekmiştim
Çünkü senden nefret etmiştim
Ve artık bu nefretimin namlusunu kendime doğrulttum bilesin
Ya tekrar sev beni ya da artık bende gideyim