Nefretim Şiiri - Mustafa Ordu

Ne hüznüm ne hıçkırığım olabilirsin artık,
Göz yaşımdın neferete dönüşen bir sevgi.
Sende öğrenmiştim sevgiyi,Aşkı,Hüznü.
Nefretim ağır bastı aşkım karşısında.

Yalan olmuş hayatın,yalan!
Bunca sevgimi,darmadağan ettin.
Git artık,git daha canımı yakmadan git!
Çok daha nefret ettirmeden uzaklaş.

İnsan en çok geceleri Aşk acısı çekiyor.
Sadetimdin yokluğum,
Tek Aşkımdın! Nefretim oldun
Senden Küçücük,birşey istedim.

''Seni Seviyorum'' Diyemedin.
Ben senin için herşeyi göz ardı Ederken
Sen başkasını seçtin.
Ben seni Geceleri Düşünürken,

Sen Yarın,ne giysem diye düşünüyordun.
Ve Nefretimsin! sevgiden öte nefretim! !