Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
önemli noktayı belirtmişsin. din ve korku.
üstünde düşüneceğim
cansın arkadaşım. tabi ki tüm ışık işçilerine ithafım:) bi tanesin
sevgiler
mucize kutusu grubundan da iki kişiye ithafım
ışık üreten herkese
karanlığa ışık tutanlar,aydınlık yaratırlar,adları da ışık işçisi olur...
nefret gibi karanlık bir duyguya da zaman ayıramazlar tabi ki..
'Barıştır
Din; korkunun ötesinde. '
korku,barışla yaşayamayacağına göre ya da korku daha çok savaşı getireceğinden din korkuların ötesinde olmak zorunda ama ne yazık ki genelde
öte dünya korkusu sarar kişiyi..
sevgili akın.madem bu şiiri ışık işçilerine diyerek yazdın...
ben de teşekkür ediyorum ışık işçileri grubu adına...
sevgiler sana kucak dolusu .
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta