Anlatamamak sana kendimi,
Ruhumda beklenmeyen yağmurun dinmez kasveti,
Bir yuva kadar var olamamış sözler gibi,
Koşuyorken uzaklardan, uzaklara...
İçimdeki bu imkansız sefillik,
ne zarara bakar ne kâra,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta