Nefret Silahı Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Bu gece nefret benim silahım,
Sana olan nefretimin büyüklüğü,
Bugün beni senden kurtaracak olan.
Görsen var ya nasıl bir nefret doluyum,
O ellerimle kavradığım ince beline,
O öpmek için boynuna eğildiğimde,
Burnuna gelen o çilekli parfümün,
Nefret ediyorum, nefret!
Yanaklarını ellerimle sevişimden,
O bacakalarına dokunduğum her saniyeden,
Sana aşkımı söylediğim o her andan!
Nefret etmekten başka bir şey gelmiyor elimden!
Sana yazdığım ilk şiirden,
Kirpiklerinden, saçlarımı düzelten ellerinden,
O çekik gözlerinden,
Yumuşacık kollarından,
Göğsüne yatıp ağlamalarımdan,
Nefret ediyorum!
Ettiğim nefret kadar biliyorum seni?
Hele beni sevdiğini söylediğinde,
Sana inandığım kadar biliyorum,
Bilmekten nefret ediyorum!
Dilimle senden nefret ediyorum,
Aklımla da nefret ediyorum,
Kalbimin sana aşık olduğunu inkar edemediğim için,
Senden çok,
Kendimden nefret ediyorum...