Dünyamın son ışığı da söndü,
Yürüyorum karanlık sokaklarımda,
Artık korkmuyorum, fısıldayan gölgelerden,
Kaçılın yolumdan, öfkem taşıyor,
Nefret kusuyor.
Ateşimle yaşamayı öğrendim,
Bedenimdeki zincirleri kırdım,
Taktığınız tasmayı kesip attım,
Kaçılın yolumdan, adımlarım
Nefret kusuyor.
Kırdım karanlık odamın kapısını,
Yoluma serdiğiniz dikenlerde yürüyorum,
Artık acıdan korkmuyorum,
Kaçılın yolumdan, kanayan kalbim,
Nefret kusuyor.
Yol nereye gidiyor bilmiyorum,
Adımlarım acı acı yürüyorum,
Soğuk fırtınalar, kara bulutlar,
Kaçılın yolumdan, kan ağlayan gözlerim,
Nefret kusuyor.
Kayıt Tarihi : 5.5.2023 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)