Nefret Ediyorum Şiiri - Adem Özeren

Tanrım bu belki en büyük günahım
Nefret ediyorum nefret, buna isyanım
Ah çekmek yerine keşke yaşamasaydım
Sevilecek ne yaptılar, ben ne yapayım

Birgün olsun derdimi sormadılar
Birgün olsun huzurdan yoksun bıraktılar
Hep para para diye sızlandılar
Nasıl seveyim, sevilecek ne yaptılar

Hep gizli gizli ağladım durdum
Ben dışarda değil, içerden vuruldum
Ama hep içime attım, hep sustum
Bıktım artık yeter sizden nefret ediyorum

Sevgiyi hep dışarda aradım yıllarca
Küüçük yaşta çıktım ben gurbet yollarına
Bırakmadılar ki oralarda da
Yeter artık bırakın beni bir başıma

İsyanım sana değil tanrım onlara
Anmak istemiyorum isimlerini beni bağışla
Sevgi beklemesinler benden bundan sonra
Affetmem onları affetmem asla