maziden kalma gönül yaram ve ben...
el ele iniyoruz, sevda sokağından aşağı
bütün dertlerden sıyrılıp,
hayat bazen insanı, talihinden, şansından
bazen de, tam yüreğinin orta yerinden vurur.
her ne hikmetse, ortalık sakinleşince insan vurulduğunu anlıyor...
gömlek yakasından, bir kaç düğme birden açılır
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
İyi ki...
Vardık, bahara.......
Yoksa hiç çekilmeyecek bu kış,
Nefreti alışkanlık yapanlarla.........
Tebrikler Nihat Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta