Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bana yazdığın yorumun üzerine okuduğum bu ilk şiirin hoşuma gitti değerli şair... yüreğini ve kalemini kutlarım.
........................
'Yine yenik düşüyorum kendime
Kayıkçılar kürek çekmeyin gönlüme gönlüme.. '
Çok güzel bir final olmuş, ama bence bu bölümü ayrı kullanmalıydın. (tercih sizin tabii ki...)
Daha ne kadar nefret edebilirim senden
Yüreğimi kevgire çevirişini
Bana ölümü özletişini,
Her gün, bin defa öldürüp, binbir defa diriltişini
Her şeye rağmen
Gördüğüm anda gülümseyişini
Ben yine sana koşabilirim.
BUDA BENDEN SEVGİLİ ŞAİR...
Güzel bir şiir tebrikler.
Nefret bile istemiyor...
Sevgi nasıl layık gördü
Ya aşka ne demeli yere göğe çıkardı seni..
Onlar tanıdıkça kalleşliğini
Kendilerinden geçti...
Aşk...aldı başını bitti...
Sevgi...hakkını haram etti...
Nefretse kendini hiç göstermedi... demiştim çok zaman önce....bu şiirimi hatırlattın bana...çağırmayalım nefreti aslıcım şiirin çok dolu ve hırslı...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta