Nefret Şiiri - Ali Tipi

Bir bulut düşün...
gitsen seni izlerya
Güneşten seni korumaktır tek derdi
Yada tüm olumsuzluklardan
Kem gözlerden gözeten bir koruyucu düşün yada
Her attığın adımda bastığın yerde olmak isteyen
Baktığın her yerde olmak isteyen bir can düşün

Kendimi öyle düşündüm ki gözkapağın bile olup
Yaş akmasın diye tutumluyum sert bakışlıyım
Düşen damla olmak isterken aslında
Reva bile görülmeyen bir canım işte
Nazarında aslında yokmuşum
Duygunun denizinde damla bile olmamışım.

Hep feleğe çatarız oysa suçlu asıl bizleriz
Şu çabalayışımı bile görmezden gelen
Umusamaz halerine katlanan şu canı senmi verdin
Senmi yaşattın bunca yıl ezelden buyana beni

Eeyyy zalim...!
Seeenn...!
Beni, şu hallerimi,çırpınışlarımı
Görmezden gelişlerine seslenmem artık
Saldım bu tekne nereye giderse gitsin
Kaptanı da değilim artık bu rotanın
Alabora oldum say,yok say,olmadım say

Gözlerimi kör ettin kulağımı sağır
Gönül kapımı çürüttün
Eşiğimde bir benim izlerim kaldı artık
Nasıl bir zulümdünki
Nasıl bir anlayışa sahiptinki
Telef ettin yerle yeksan ettin

Sen değilmiydin değersiz hissettiren
Öncelikleri ellere beni gerilere iten
Bittim işte istediğin buydu oldu huzurlan artık
Geceleri rahat uyumaya bir kat daha ekle

Kendinle gurur duy
Neymişim ben diyerek
Bir canın duygularına, hislerine ,inançlarına,
Güvenine,sevgisine,özeline ve hayatına
Kastettim diye kendinle övünme zamanı
Toprak atma istemem elinden bir damla medet
Ne sevgi ah bıraktın ne de bir nefret.