Nefret Şiiri - Yılmaz Ökçin

On dokuz yıl koştum bunun peşinden
Yeter meyhaneci sunma mey bana
Serhoş nefret görür ahbap eşinden
Yeter meyhaneci sunma mey bana

Üzülünce onu çare sanardım
Neşemdede onu dostım sanardım
Düşmanımmış kadehimi ben kırdım
Yeter meyhaneci sunma mey bana

Müptelası seffil bir yuva kurmaz
Simsi sinsi vurur açıkca vurmaz
Şişede dururda midede durmaz
Yeter meyhaneci sunma mey bana

Bir ben değil kimler yokki burada
İsyan vardır atılan her narada
Para bitti sağlık gitti arada
Yeter meyhaneci sunma mey bana

Şahsiyet kişilik hep oldu heder
Kafalar dumanl bizler derbeder
Aklı selim olan içkiyi neder
Yeter meyhaneci sunma mey bana

İçenler görmüştür bundan zararı
Soruyorrum kime vardır yararı
nefret etti yılmaz verdi kararı
Yeter neyhaneci sunma mey bana

(Erzurrum 1985)