“kurtuldum yüreğimdeki yükünden
aşk olmayınca nefret de bitiyor
isteyerek söküp attım kökünden
aşk olmayınca nefret de bitiyor
aşksız kalp ıssız kalmış bir höyüktür
nefret insanın yüreğine yüktür
bazen nefret aşktan daha büyüktür
aşk olmayınca nefret de bitiyor
nefretim sana kalan sevgimdenmiş
sana olan nefret aşkımı yenmiş
giden sevgiliye aşk eskidenmiş
aşk olmayınca nefret de bitiyor
unuttum yaşananları ve seni
ne zaman gelip neden gittiğini
öğrendim nefret biriktirdiğini
aşk olmayınca nefret de bitiyor
hayat bu zaten hepsi bizim değil
nefret edecek kadar uzun değil
bu söylenenler benim sözüm değil
aşk olmayınca nefret de bitiyor…” 03.07.2011
Kayıt Tarihi : 3.7.2011 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)