Şifaya kavuşunca,
Rab çok kez unutulur,
Apaçık bir nankörlük,
Bu kula ait huydur…
İnkârla ulaşılır,
Manevi yoksunluğa,
Nefsimiz her zaman aç,
Ulaşmaz doygunluğa…
Nefisler ki günahkâr,
Çünkü haddini bilmez,
Ruh hakikati anlar,
Şükrünü hiç terk etmez…
(1996)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 21.10.2012 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!