Benim bir arkadaşım vardı
Dost gibi gezerdik te
En yakın düşmandık aslında
En az sevdiği insanların yanında
Atıştırmalık taşırdı beni.
Kötü bir kitap yazmıştı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Düşündürücü final çok güzel yüreğine sağlık Zerrin hanım
Slmlr
Çok teşekkür ediyorum selamlar
Zerrin Hanım, evvela bir kimsenin adeta nefsini sorguya çekip onunla hasbihal etmesi çok güzel ve düşündürücüdür. Nefsi kalkıp, alaşağı ve onu münafık saymak bence gereksizdir diye düşünüyorum. Hadis-i Şerif'te Âllah Resul'ü (asv) der ki, nefsin senin bineğindir. Şöyle düşünelim. Birer şoför olarak arabayı gelişigüzel kullanırsak araba su kaynatır, yolda kalır. İşin kötüsü araba şarampole yuvarlanırsa sonumuz harap olur. Eğer ki bineğimizi düzgün, hırpalamadan düzgün kullanırsak Âllah'ın izniyle istediğimiz o kutsal menzile sağsalim gideriz.
Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed(sav), veda hutbesinde der ki, nefsinize zulmetmetmeyin. Onun da sizin üzerinizde hakkı var.
Saygı ve selâmlarımla...
Bunu kontrol altına alamadığım davranışlar için yazmıştım
Kaleminize kuvvet.
Teşekkür ediyorum
Finale kadar günahınızı aldım ya ben de iyi arkadaş sayılmam.
bi siga yapalım bakalım biz de. teşekkür ve tebrik
Hali se ve Nefise diyorsunuz yani arkadan arkaya çok seviyorum sizi nedense!
İNSANIN KENDİ KENDİNİ SORGULAMASI İNSANIN, İNSANLIK ONURUDUR. doğru YAZDINIZ. Ben DE NEFİSE HAKİM OLMAK İSTEDİM. OLDU MU OLMADI MI PEK BİLMİYORUM. şiirinizin içeriği güzeldi kutlarım. selam size.
Teşekkür ediyorum sizin gibi üstattan bunları duymak güzel
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta