Kendimi, yene yene mağlup ettim.
Karşı çıka çıka terbiyeye geldi.
Sopayı gösterince, hizaya girdi.
Biraz gafletle, harekete geçti.
Yorulmadan, yılmadan sahiplendim.
Her şeye sabredip müjdeyi verdim.
Terbiyeden uzak bir neden aradı,
Kapılar kapanınca nedenler eridi.
Elimdeki sopa, düşmez oldu.
Sopayı bırakınca, yenmeye çalıştı.
Sopayı tutunca, hizaya girdi.
Töhmete yer vermeden ders aldı.
Sopa kırılınca, hizada kaldı.
Kendimi yenerek hizayı sevdi.
Şiir:İbrahim HAZİNİ
İbrahim HaziniKayıt Tarihi : 11.5.2009 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan kendi nefsiyle bile mücadele etmek o kadar zorki tahmin etmek bile akıl durur. Hele başka nefisle mücadele vermek...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!