hazret'i şibli birgün evine gidiyordu.
yoluda bir mektebin önünden geçiyordu.
o sırada gözüne,iki çocuk ilişti,
ikisi de yanında,yiyecek getirmişti.
yanyana oturarak torbaları çözdüler,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta