hazret'i şibli birgün evine gidiyordu.
yoluda bir mektebin önünden geçiyordu.
o sırada gözüne,iki çocuk ilişti,
ikisi de yanında,yiyecek getirmişti.
yanyana oturarak torbaları çözdüler,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta