Nefis İle Muhavere Şiiri - Cihat Şahin

Sabit değil şu hayat, öğren bunu ey nefsim!
İnat edip diklenme, deme bana ben nefs’im!

Oku ayet ne diyor, iman eyle fermana!
“Bütün nefsler ölümü, tadacaktır! ” der sana.

Şu yaşantın bir uyku, fazla sürmez bilesin!
Müslüman’ca yaşayıp, mü’min gibi ölesin!

Asıl görev bu zaten, insanlara ve cinn’e
Kulluğunu güzel yap, mana gelsin şu sinn’e!

Dalma fazla dünyaya, et uhrayı tahattur!
Çok hatırla ölümü, et Rabbini der-hatır!

Bir rüyadır gördüğün, sokma beti düşüne!
Sakın fevri yaşama, yap düşüne, düşüne!

Uyma melun iblise, helak eder o, seni!
Ahirette sadece; narlar kılar hisseni!

Vücut sana emanet, gaye dışı eskitme!
Uy Nebinin yoluna, sakın Hakka ters gitme!

Resul ile ters düşmen, bil ki dine ihanet!
Arıyorsan gerçeği? Onun yolu daha net!

Hakkı kazıp ararken, nadanları dinleme!
Vartalara düşerek, sonsuza dek inleme!

Kitapsızın sözünden, hayır gelmez müştaka
Sakın duyma alaka, yapsa bile o şaka!

Gafla yatıp, kalkanlar; rehber olmaz akile!
Arıyorsan bir mürşit; önce başvur nakil’e!

En hakiki kılavuz; kitap, Sünnet mü’min’e
İstiyorsan saadet; ittiba et hak dine!

Gir cadde-i Kübra’ya, çık patika yollardan!
Sakın sağdan ayrılma, imtina et sollardan!

Dua ette lütfetsin, Rabbim hüsn-ü hatime!
Umarım ki bahşeder, çok hüsünler atime.

Cihat ŞAHİN
26.08.2010-İZMİR

Sinn; Yaşanan müddet,
Tahattur; Hatırlamak.
Der-hatır; Anmak, yâd etmek.
Nadan; Nasipsiz
Varta; çukur, hata, yanlış.
Müştak; İstekli, arzulu.
Cadde-i Kübra; Büyük cadde, ana yol.
İmtina; Kaçınmak.
Hüsn-ü hatime; Güzel son, hayırlı netice.