Nefis Şiiri - Olgun Albayrak

İçimde bir his var ki,tutmasam kaçar gider.
Hoyrat gönüller gibi bağrını açar gider.

Nasihatler kâr etmez,akıl ermez işine.
Bir elde mey şişesi,izbede içer gider.

Kaygı uzaktır ona; gaflettir müptelâsı.
Yolda bir yetim görse,sıyrılıp geçer gider.

Cebi hayli şişkindir; babasından emanet.
Oyun cümbüş peşinde,cüzdanı saçar gider.

İlim desen,anlamaz; ahlâk nedir,dinlemez.
Damarına dokunsan,diliyle biçer gider.

Hırslarıyla kol kola,dostane oynaşırlar.
Nihayetsiz zamanı,kendince ölçer gider.

Cürmü hayal olsa da,hünerleri büyüktür.
Bir iltifat duymasın; yüksekten uçar gider.

Dünya küçük bir handır; herkes yol seçer gider.
Böbürlenme ey nefis! Hanlar da göçer gider…