Yerçekimi teğet geçerken yanından,
Uzaklarda korkak bir suret belirir.
Gelir geçer şu kısacık ömür,
Adına sevda derler.
Ne kadar yaşarsa o kadar dener insan,
Her gün içinde yeni bir umut yeşerir.
Kararır gün bazen gözükmezler,
En umulmadık zamanda yanında belirir.
Sevda, aşk, hayaller uzakta değil.
Durgun sular, sular durgun,
Nedensiz bir öfke çabuk yorulur.
Şaşırtmak gerek bazen nefisi bile,
Aşk bedende yorulur.
Kayıt Tarihi : 15.2.2015 21:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Mansuri](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/15/nefis-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!