Nefis elim her gün kaymakta
Bir an irkilirim Sıçak yatakta
Babam kim bilir belki yatakta
Kim bilir belki kara toprakta
Güneş batıyor doğduğu toprakta
Görüyorum, görüyorum nefisi
Kayıp olan karanlıkta
Nefesin nefsin durduğu an da.
Kayıt Tarihi : 16.10.2008 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!