Nefis.. Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Nefistir insana en yakın düşman
Sahibolamazsan olursun pişman,
İrade zayıf sa, çeker götürür.
Bir de başlamışsa ardından koşman

............Şeytana kapıyı aralar nefis
............Günahları bir bir sıralar nefis...

Süslü püsdlü perdelere bürünür,
Bütün kötülükler güzel görünür,
Meziyetler çürür, felç olur vicdan
Şeref ve haysiyet yerde sürünür.

.............Kaldıysa şeytana kapı aralık
.............İnsanlık olmuştur iki paralık..

Her türlü pisliğe o bulaştırır,
O yularlar cismi, o dolaştırır,
Kurallar yıkılır sistem bozulur
İnsana çizilen haddı aştırır.

................ Ademe haramı tattıran nefis,
.................Sonra da cennetten attıran nefis..

Şeytana yardım ve yataklık yapar,
Hakikata bakan gözleri kapar,
Bir benlik büyütür, öyle bir benlik
Allah'ı bırakır, kendine tapar.

..................Bölünmezi bile böldürten nefis
..................Habil'i, Kabil'e Öldürten nefis...

İrkildim bu yol nerye gidiyor?
İradem ne diyor, nefis ne diyor?
'BÜYÜK CİHAD' demiş yüce Peygamber
Hâla bu nefis ne halt ediyor?

..................Çek şu ipini toparla dedim,
..................Nefis denen azgın, de parla dedim...

Bağladım ipini sıkıca tuttum,
Arzuyu azalttım, sabrı büyüttüm,
Yalvardım Rabbime, Ona sığındım
Kapıyı kapattım, nefsi uyuttum.

....................Etme beni ey Rabb, Ey Rabbi Kebir,
....................Şeytana oyuncak, nefsime esir..

20/ Eylül/ 2008 Amasya