Nefesten Sonra Şiiri - Lokman Hamitoğlu

NEFESTEN SONRA

Bir güneş doğdu şarktan usul, sıcacık
Bana dedi; ey insan nedir görevin
Korkup tir tir titredim yüzüm kızılcık
Dedim; ye, iç, gez, eğlen aslı görevim...

Güneş kahkaha attı yüzüm asıldı
Sanki o an gövdemin ruhu kasıldı
Düşündüm saatlerce ben kimim acep? ! ?
Gaipten bir ses duydum mührün basıldı! ..

Vaylar bana vay bana nasıl yaşadım?
Düşünmeyen bu başı niçin taşıdım?
Duymadım mı beş vakit coşan tekbir’ i? ! ?
Bana sunulan adn’ ı nasıl boşadım? ..

Yar ettiler toprağa münker nekir’ e
Dayadılar ağzımı bitmez zehire
Gün geçti, süre doldu ettin bulursun! ? !
Yüz çevirsen bu olur... nurlu zikire! ..

Hayat meğer kısaymış bir gündemde az
Abdest almış bedeni ateş ler yakmaz
Kimi alın secde’ de... kimi pislikte! ? !
Hayır işleyen hayır bulur musibet bulmaz! ..

Lokman HAMİTOĞLU