kalabalığın sesini dinlerken yorulduğum bir gün,
yüzümde yorgunluğumun sessizliği,
muhabbeti özlemişim bir dost ile edilen,
aklıma kahve içmek gelir en azından kendimle konuşurum diye,
kahve biter kalan telvesindeki buruk acı,
zaten pek de anlaşamam kendimle,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta