Nefessizliğimi Duyuyorum

Hüzün gönül teline vuruyor
Dilimde türkümüz uyanıyor
Söz yaşlarına mendil yetmiyor
Ak güllerine sarılıyorum

Uzun ince yollarında kaldım
Vakit geçti ben yerimde saydım
Omuzlar üstüne mi alındım
Nefessizliğimi duyuyorum

Gülüşü gözümde canlanıyor
Can umutsuzluğa yoruluyor
Yüzüm çiçekli makber taşıyor
Etrafına kuşlar sıralıyorum

Sazın toprak ağıtlarındayım
Çeşmelere kalbimi dayadım
Havuza dumansız har bıraktım
Gamzemdeki gülü yakıyorum...