Nefessizîm Şiiri - Bedirhan Almas

Aşk dediğin..
Ney misalidir..
Yüreğinle üflemez sen, ses olmaz nefesine..
Her nefese karşılık vermez..!
Emeğin, ruhun ve yüreğin harmanlanmasını bekler..
Aşk dediğin..
Ney misali, yürek ister, sabır ister, emek ister...

Oysa sen, nefesime ses olmuştun..
Bir sende bütünleşmiş,
Bir sana yenilmiş,
Bir seni ezberlemiş,
Sana yazılıp, sana mühürlenmiş tim..
Kısacası..
Karanlığıma umut,
Ağrıyan dizlerime derman,
Yorgun yüreğime inanç olmuştun..
Hatırlar mısın, en baştan söylemiştim sana..!

Çalınacak bir şeyim,
Yakılacak bir canım,
Kesilecek bir nefesim daha, kalmadı diye..
Şimdi bu gidiş, bu hırsızlık neden...

Şimdi hangi yıldızlar, doğar geceme..
Hangi sahilin kıyısındaki martı çığlıkları,
Hangi meyhanenin ayyaşları,
Ve hangi sokak çocukları eşlik eder ölümlerime...!

Hangi günahlar bedenlerin, sevişmeleri unutturur tenini..
Hangi küfürleri etsem ki, silinir ismin dilimden..
Hangi hançeri saplasam ki, söker atarım seni yüreğimden..
Hangi nefes, ses olur artık yüreğime..
Gittin ya,
Hiç bir nefes, hayat vermez artık bedenime...
Nefes sizim...

................