Her nefes verişimde
Sana
Bir kuş havalanıyor içimden.
Her nefes alışımda
Boğazımda kalıyorum.
Yokluğun ömrüme kafes.
Bilmiyorum
Kaç bir milyon kuş çırpınması
Kolum kanadım.
Dizlerimin üstüne çöküp kaldım.
Gölgesi taşıyabilir mi insanı?
Gücüm gölgem kadar.
Boyunu ölçseler acının
Ne yerin derinliği yeter
Ne göğün.
Varmadan taştık ahirete.
Ruhum firari.
Yeryüzündeki seyrettiğim ta kendim.
Öyle ağrılı ki zaman
Her nefes alış verişimde
Gölgeme defnediyorum bedenimi.
Kayıt Tarihi : 14.4.2022 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/14/nefeslerim-ucuyorlar.jpg)
Sağlık kelâmınızla şiir çağlasın Sn Sevgi Gül İlkan
En derin saygılarımla, başarılar dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)