Nefesleri Tüketmeden Şiiri - Özay Karakuş

yosun gözlüm gel bana sarıl

hasrete özleme vuslata darıl

aşk ile dol parçalan da yarıl

ümitleri yok etmeden

ak beledi yâr kirpiğim kaşımı

zannettiler ihtiyar göz yaşımı

sevdam sen gel al var başımı

nefesleri tüketmeden

kim demiş bu aşkın yok sonu

bu mevzu derin özel bir konu

Rabba havale duamın ses tonu

aminleri hiç etmeden

gönlün istiyor belki genç zengini

bi zahmet sen de belli et rengini

yalnız söndüremem bu yangını

nefesleri tüketmeden

Özay Kaan Karakuş(münhasıran)

oscara_aday_hayaller