Gönlüm, ömrümün çocukluğundan masal okuyor bugünlerde
Kaderi uyutmanın en güzel yoluna avutulmuş hayalini düşürmüş çoktan
Unutmadığımdan siliniyor aşka kırgınlığım
Hatırlatan pişmanlığım da...
Ve yüze vurmadan güldürdüğüm yüzle affetmenin kilidini açıyor sabra yaslanan başım
Sözlerin yalanına boyun eğdikçe susmuş yalnız kalışlarım
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta