Nefesinle Ölsem Şiiri - Abdullah Aydogdu

Yıllar oldu anahtarı unutalı
Artık cebimde yerini aldı
Ellerim yine zilde kala kaldı
Gülen gözlüm sensizlik hiç olmadı.
Her odada senin kokun vardı
Duvarlar sensizliğe tokat salladı
Aynalar beni hep kararttı
Resimlerin camları çatladı
Telefonum hiç konuşmadı
Bana can veren nefes kalmadı.

Son kez duy sesimi
Lütfen..
Her şeyimi versem
Bir şans daha dilesem,
Ellerini dudaklarını öpüp ölsem
Göz kapaklarımı sen örtsen
Bir avuç toprak, bir yudum su versen
Başka ne dilesem
Nefesinle ölsem...