Nihayetin yamaçlarına doğru adımlıyorum
Zihnin ıssız karanlığında kalbimi hakkıyla anlayamıyorum
Ruhumun hilkatinden uzaklaşıyorum ve aşkın senfonisinde ey hak diyorum
Ne kadar mümkünse ve ölümün penceremden nazarını hissettikçe sancılanıyorum
Çaresizliğim umudun esaretinde bıçkın
Fakirliğim edebin serabında hırçın, lisanım halindeki harcım
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta