Nihayetin yamaçlarına doğru adımlıyorum
Zihnin ıssız karanlığında kalbimi hakkıyla anlayamıyorum
Ruhumun hilkatinden uzaklaşıyorum ve aşkın senfonisinde ey hak diyorum
Ne kadar mümkünse ve ölümün penceremden nazarını hissettikçe sancılanıyorum
Çaresizliğim umudun esaretinde bıçkın
Fakirliğim edebin serabında hırçın, lisanım halindeki harcım
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta