Nefesin kadrinden! Şiiri - Mustafa Cilasun

Ne kadar hicranı solusam
Ve her ne kadarda sol yanımın sızısıyla yaşasam
Gam değil, derdin güzelliği haz verir ve kalbimi serinletir

Ruhumun sahibi ne demişti
Kalbimin dirliğindeki ummanda neler gizlemişti
Zaman benim için vaat edilmiş en müstesna bir güzellikti

Neyi kadrince anlıyorum
Ben eksenli olmaktan ne vakit imtina ediyorum
Niye yargıçlık çıkmazını kimselere bırakmadan suçluyorum

Akıl ne kadar kifayet eder
Mana deryasında kimler aşk için nöbetleri sever
Kalbim itminanlık için neye delalet eder ve kimleri bekler

Nasıl ağlamayım fakirliğime
Bağnazlık içinde nefes alan cemaat körlüğüne
Aşk için halini hasreden divane ehlinde hürriyeti azimete

Ne olur çok görme sefilliğimi
Düşe kalka ve aldırmaz kimliğimdeki ahvalimi
Senin düzeliğindeki ibretli idraki ve müsamaha enginliğini

Sende suçlarsan kim ne yapmaz
Kemali yet edebin sayfalarda kalpten kaçmaz
Ruh aidiyetinden korkmaz, vicdan tercihlerinde yanıltmaz

Ne olur hınç içinde bir dışlama
Nefesin vehmiyle zan içinde kimliğinden korkma
Nereye gideceğini hiç unutma ve rahmeti rastgele sanma

Yaratan mühlet veriyor niçin
Nefsim mübelliğe ihtiyaçlı bilmem ki kim için
Muhabbet fedakârlığın birliğinde el hak aşkın hakkı silkin

Bilirim aciz ve arsız biriyim
Sevginin ön takılarını neyleyim, ihsanı dilerim
Kudret kimindir hicran içinde nefeslenerek kalbe yönelirim