Nefesin dokunsa yaradır
Başağa buğday dolmuyor,
Yüreğime sevdan konmuyor.
Bu rüzgârlar sensiz esiyor,
Gözlerime gölgen düşmüyor.
Bir yangın oldum yanarım.
Tenimde aşkın çıradır.
Gece üstüme tüner korkarım.
Nefesin dokunsa yaradır.
Korkularım sarıyor mantığımı,
Duygularıma hükmedemiyorum.
Kaybettiğim sana karşı ümitlerimi,
Arasam da yüreğimde bulamıyorum.
Bir yangın oldum yanarım.
Tenimde aşkın çıradır.
Gecenin eli değer ürkerim.
Nefesin dokunsa yaradır.
Oktay ÇEKAL
04.01.2014-17.54
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!