Nefesin çilesi! Şiiri - Mustafa Cilasun

Evet
Vurgunum var mı ötesi
Nasıl anlatacağım şimdi bu nefesin çilesini

Yârin
Sineme nakşeden sevgisi
Bitmez be, asla bitmeyecekte verdiği neşesi

Sorarım
Sevmek ayıp mı, kayıp mı
İlanı aşk ediyorum be nedir söyleyin hakikati

Gerekirse
Varlığım cananına feda olsun
Onun yolun da her cefa aşkla solunsun kurusun

Aşk,
Alandır, bağlayandır, yakandır
Aşk, verendir bir sahavettir ve himmeti nimettir

Aşk,
Kalbi merkez içinde kaybolmaktır
Aşk benliğinden de uzaklaştıran devranı hakikattir

Sevgi
Neşet ediyor sevda hak ediliyor
Sevda yakıyor ve yandırıyor Hakka sürurla uzanıyor

Can ise
Canan da dem buluyor onu kokluyor
Dünya varmış, mekân yokmuş bahaneler terk ediyor

Bilinmelidir
Feda olmak, ram olmaktır anlamaktır
Fedakârlık sevda yolunda aşkı ilahiye hep uzanmaktır

Fedailik
Nizamiliktir hilm bahtında kül olmaktır
Kulluk gerekçesinde hanifliği soluyarak ihsana akmaktır

Verende O,
Alanda o sevdiren de ve her şeyde O
Zerrenin bahtında, hayatı bahşeden, mağfireti bildiren

Nizam eden
Maziyi bildiren hikâyeyi ibretle dillendiren
Nihayetin sahibi, hidayetin membaı vuslatın tahtıdır O