Nefesin Beni Yakiyor Şiiri - Evrim Evrensel

Nefesin beni yakıyor,
Can hanem dönmüş külhana.
Dört yanım firkat kokuyor,
Gönül dönmüş bir virana.

Garip bülbül esir yele,
Feryadı onunla gele,
Çaresi yok başka yola,
Bağı gülsen çilehane.

Bitmeyen matemi yastım,
Sensiz vakti bed berbatım,
Hesap olmaz harabatım,
Sahrayı mekan çölhane.

Gıyab kurma, yapmadan zem,
Söyle sözün, etme küm,kem,
Süzerek iç söylemin dem,
Meclisi alan meyhane...

Evrim Evrensel de bana,
Bakıp durma kâr dan yana,
Gelen sana, giden ona,
Almak vermektir kârhana...