Bazen uzak, bir dağ rüzgarı gibi,
Sessizliğin içinde bir yankı, bir iz,
Kulağımda dolanan fısıltılar gibi,
Titretir bedenimi, savurur bizi.
O nefes, hem güçlü hem de kırılgan,
Bir çiçek gibi nazik, aynı zamanda sarsılmaz bir kaya.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta