Nefesimle anlamlaşan an!

Şimdi
Yıllara sâri yorgunluğumu
Kime ve hangi gerekçelerle anlatmalıydım.

Açılacak
Sahifelerden ne ummalıydım
Dost kimliğinden o vefayı kime sormalıydım.

Bahaneler
İçinde yozlaşan muhabbeti
Kim için hangi kalbi itminanlıkta dilemeliyim.

Zaman
Her serzenişin hıncıyla akan,
İnsan kimliğinde gereğince anlaşılmayan o an,

Nice
Badı sabahlar geçti işte,
Hissedilmeyince, işitmenin hakkı bilinmeyince,

Görmek için,
Nefesler sahibinden arî ise
Kimliğin her rengi bir fark olarak addedilecekse,

İnsan,
Arzın sefilliğinde hederse,
Tahakküm edenlerin emrinde nefeslenen esirse,

Elden
Gelen için gayret edilmeyince,
Tıkınmak için türlü bahaneler göz önünü gelince,

Şimdi
Biz kime ne diyelim bir söyle,
Tesirin sahibi belliyse, niyet sadece avuntu içinse,

Kalp,
Sahibinden azade çileyse,
Ruh kendi insicamında mahkûm bir zavallı ahitse,

Kim kimin
Derdindedir haydi sen söyle,
Vakit gelince, nefesler tükenince, o an ürpertiyle,

Kaldım
Yine yalnızlığın çorak ikliminde
Hazan resmedince, rüzgâr sert esince titreme işte!