NEFESİMİN PARADOKSU - 5
gelirsen ıslığınla koşardım kollarına
kulaklarımda soykırım marşların çalmakta artık
elma dersem çık armut dersem de çıktı bizim ki
kestin kolumu kanadımı dal dal
bir kahve zamanıydık kırk yıldı en az
siyanüre doyurdun saolasın, var olasın
öğleden sonra bir baloda tanıştık masalındaydık
giyotin dilin boynumu uçurana dek
şuraya buraya yazıyordum ben ve sevgilim diye
bir yabancı bile değilmişim nazarında
davul zurna eşliğinde bir halay sevinciydik
cenaze marşımın bestecisi ne ara oldun
HASAN HÜSEYİN BEYDİL
28.11.2020
Kayıt Tarihi : 27.12.2020 14:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!