Nefesimden Küflenir Prangalarım

Şimdi memleketimde olmak vardı
Evimin maviliklere serpilen balkonunda
Mangalda palamut ızgara
Yeşil salata, roka yanında
Kırk yılda bir içesim gelir
Kar taneleri dolusu bir kadeh rakı
Yanı başımda sevdiklerim
Belleğimde elli yıllık anılar yeni
Uzanıp kucaklamak isterim doğduğum yeri

Kokusunu duyarım mezelerin
Gözümü yumduğumda çocukluğum aklıma gelir
Bir sabah çay kenarında
Bir gece yarısı Gelincik Burnu’da buluşurum
Gümüş pullarını okşarım balıkların
İçimi tuz kokuları kaplar
Yüreğime doluşur hasret
İki adımda sarılırım uçsuz bucaksız maviliklere
Kayalara resimler dokuyan dalga
Martılara sevdalı deli yosunlar gibiyim

Özlem silahım olur işte böyle zamanlar
Hasretin şehveti koynuma girer
Nefesimden küflenir prangalarım
Kırılır zincirlerim
Ayancık şimdi çok uzaklarda beni bekler...

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 8 Aralık 2006