Nefesimden çıkıyor aşkım, ruhumu alıyor

Nefesimden çıkıyor aşkım, ruhumu alıyor…

Dalıyorum rüzgarlara hayallerimi salıyorum
Gittiğim kayıplarda bulunmaz oluyorum
Ben kendimi unutmuşum başkası oluyorum
Bir yabancı yüreğimde peydahlanıyor ansızın…

Kendimi tanımsız sevgilere vermişim
Anlamsız kalmış ruhumdaki sevgim
Beklemişim sabır bıçağını eğelemişim
Zaman hançer olmuş göğsüme saplanmış…

Kör olmuş geceye bakan yıldızlar, göremiyor hayatı
Hayat sönmüş gözlerimde ay kayıp olmuş
Zifir vurmuş kırbacını her yer kararmış,
Gecenin ruhunda saklanmış sevgim…

Kan ağlıyor yüreğimde kök salan duygum
Kızıl goncaya benziyor tenin, kayboluyorum
Hayatın kanatlarını alıyor, göğe yükseliyorum
Nefesimden çıkıyor aşkım, ruhumu alıyor…

Oktay ÇEKAL
27.06.2013-23.50